De beschouwer wordt een stille observator. Terwijl hij zijn eigen beeldenvoorraad afzet tegen hetgeen hij ziet (of meent te zien), ontdekt hij nieuwe details – of verzint ze erbij. In die zin zijn de schilderijen een uitnodiging: ze sporen de beschouwer aan om vermeende verbanden te overdenken en voor zichzelf een nieuwe plaats te zoeken in zijn eigen microkosmos.
Der Betrachter wird zum stillen Beobachter. Während er seinen inneren Bildervorrat gegen das abgleicht, was er sieht (oder zu sehen meint), entdeckt er stets neue Details – oder erfindet sie ungeniert hinzu. Somit sind die Bilder eine Aufforderung, angenommene Kausalitäten zu hinterfragen und sich in der eigenen Erfahrungswelt neu zu positionieren.
verkocht/verkauft
